کنترل زبان در حال خشم

حضرت رسول (ص) دیرتر از همه خشمگین و عصبانی می شد. و زود تر از همه هم عفو می کرد و در می گذشت.

و در حال خشم و رضا یکسان سخن می گفت. یعنی نه رضا و خرسندی، اورا به گزافه گویی و تملق وا می داشت

و نه عصیانیت، او را از مرز حق بیرون می برد. این میزان تقوا و اراده قوی است که انسان در حال غضب، حق و باطل را به هم نیامیزد.

پیامبر اکرم(ص)در حال رضا و غضب،چیزی جز حق نمی گفت:((وکان فی الرضاوالغضب لایقول الا حقا))

انس بن مالک می گوید: من نه سال خدمتکار پیامبر بودم به یاد ندارم که یک بار آن حضرت به من فرموده باشد:

((چرا چنین و چنان کردی؟)) یا آنکه چیزیبر من عیب گرفته باشد))

این ها گوشه ای از اخلاق کریمه پیامبر خاتم است که از سوی خداوند به ((خلق عظیم)) ستوده شده است و بجاست که پیروان او

در رفتار و گفتار از مولا و مقتدایشان پیروی کنند و سخن گفتنشان براساس حق ،رضای الهی ،مردم داری،روشنگری،صبوری و تحمل

کوتاه و جذاب باشد و ((ادب در گفتار)) شاخصه ادب اجتماعی امت محمد(ص) محسوب گردد.

برگرفته از کتاب سیره اخلاقی و رفتاری پیامبر اعظم     مولف : جواد محدثی